Mga Eksperto sa Industriya Nagbibigay ng Opinyon sa Mga Panganib ng Restaking Protocols

Ang liquid staking at restaking protocols ay mabilis na sumikat sa decentralized finance (DeFi) dahil sa potential nito na mapahusay ang security at efficiency ng blockchain. Pero, kasabay ng mabilis na innovation, may mga kaakibat na risks din. 

Kahit na ang mga protocols na ito ay puwedeng mag-offer ng mataas na yields sa users, may mga potential na systemic vulnerabilities din ito. Kinausap ng BeInCrypto ang iba’t ibang industry experts para mas maintindihan ang mga detalye ng staking mechanisms at ang mga challenges na dala nito para sa users.

Ang Pag-usbong ng Restaking

Sa nakaraang taon, ang staking ay nag-evolve mula sa isang bagong konsepto sa DeFi sector patungo sa isang mekanismo na tuluyang nagbago sa ideya ng security sa blockchain networks. Pinangunahan ng Ethereum, kasama ang EigenLayer na nangunguna, ang protocol na ito ay nag-offer ng dynamic solutions para malampasan ang fragmented security ng traditional Layer 2 blockchains.

Nang lumipat ang Ethereum sa isang proof-of-stake (PoS) ecosystem noong 2022, pinalitan nito ang mining ng staking, na nagbukas ng bagong possibilities para sa staking rewards at pagtiyak ng mainnet security. 

Tradisyonal, bawat decentralized network ay responsable sa pag-develop at pag-maintain ng kanilang security measures, kadalasang umaasa sa PoS mechanisms. Kailangan nito ng malaking investment sa security infrastructure, at mahirap para sa mga bagong networks na maabot ang level ng security na inaalok ng mga established networks tulad ng Ethereum. 

Para maibsan ang downside na ito, lumitaw ang konsepto ng restaking. Nangyayari ito kapag ang naka-stake na Ethereum ay ginagamit para magbigay ng security sa ibang mainnet elements, tulad ng bridges, protocols, oracle networks, at scaling solutions.

“Ang restaking ay tungkol sa pag-boost ng economic security para sa mga bagong protocols, kadalasang gamit ang liquid-staked tokens na naka-tie na sa pagbibigay ng security sa ibang lugar,” sabi ni Laura Wallendal, CEO at Founder ng Acre, sa BeInCrypto. 

Ang restaking ay nag-aalok ng potential na solusyon sa pamamagitan ng pagpayag sa mas maliliit na networks na mag-leverage ng security ng existing PoS chains, kaya napapahusay ang kanilang overall security posture. 

EigenLayer: Nangunguna sa Restaking Protocols

Naitayo sa ibabaw ng Ethereum noong Hunyo 2023, ang EigenLayer ay naging pinaka-ginagamit na restaking protocol ngayon. Sa kasalukuyan, ang Total Value Locked (TVL) ng protocol ay nasa mahigit $15 billion.

Si Sreeram Kannan, ang utak sa likod ng protocol, ay nag-develop ng mekanismong ito para makuha ang security benefits ng Ethereum network at i-extend ito sa ibang protocols at blockchains.

Ang EigenLayer ay nagpapababa ng network startup at management costs at inaalis ang complexities ng pag-boost ng security para sa mga bagong projects. Sa pamamagitan ng paggamit ng kanilang staked position para suportahan ang karagdagang applications sa Ethereum network, ang mga restakers ay puwedeng i-repurpose ang kanilang staked assets at i-maximize ang kanilang earnings. 

“Ang restaking ay isang valid na approach na tumutulong para gawing mas efficient ang blockchain incentives; sa long term, ito ay magiging established na approach para sa pag-secure ng multiple decentralized protocols base sa parehong set ng economic incentives,” sabi ni Sasha Ivanov, Founder ng Waves & Units Network.

Pero, dahil ang restaking ay wala pang dalawang taon, nasa early stages pa rin ito ng development. Dahil dito, ang mga protocols tulad ng EigenLayer ay may mga challenges at concerns na kaakibat. 

Mga Panganib sa Seguridad

Habang dumarami ang gumagamit ng re-staking protocols, lumilitaw din ang mga concerns tungkol sa potential security risks na kaakibat ng mga protocols na ito. Ang kakayahang mag-reuse ng staked assets sa iba’t ibang protocols ay maaaring mag-offer ng mas mataas na yield opportunities, pero nagdadala rin ito ng bagong layers ng risk sa blockchain ecosystem. 

Kahit na ang blockchains ay nag-eensure ng security gamit ang smart contracts, ang mga contracts na ito ay puwedeng magka-vulnerabilities tulad ng reentrancy attacks at gas limit issues.

“Bawat restaking layer ay nag-iintroduce ng bagong smart contracts, na nagpapalaki ng attack surface para sa exploits,” sabi ni Matt Leisinger, Co-Founder at Chief Product Officer sa Alluvial.

Ang complexity ng restaking mechanisms ay lalo pang nagpapataas ng potential para sa bugs at exploits sa smart contracts na naggo-govern sa mga protocols na ito. Kung ang isang contract ay ma-compromise, puwedeng mawala ang pondo ng users. 

Mayroon ding slashing risks. Kung ang isang validator ay napatunayang guilty ng malicious behavior, puwedeng mabawasan ang bahagi ng kanilang restaked ETH. 

“Ang restaked tokens ay madalas na exposed sa multiple validator networks. Kung ang isang network ay hindi mag-perform ng maayos o lumabag sa protocol rules, ang slashing penalties ay puwedeng mag-cascade sa lahat ng restaked layers,” paliwanag ni Leisinger.

Ang slashing risks ay puwede ring magpahina sa security na layunin ng restaking protocol na ibigay sa simula pa lang. 

“Halimbawa, gamitin mo ang staked ETH para i-secure ang maraming AVS, tapos isa sa mga ito ay ma-slash. Ang mangyayari, ang ETH ay maho-hold at syempre mapaparusahan, kaya yung nagbibigay ng economic security ay baka hindi na magbigay ng economic security sa future,” sabi ni Leisinger.

Kapag compromised ang security, apektado rin ang backbone ng ecosystem. 

Illiquidity sa Panahon ng Market Downturn

Ang pagtaas ng risk exposure ay nagdadala rin ng pagtaas ng return volatility. Tulad ng sa crypto in general, ang market downturns ay pwedeng magdulot ng malaking financial losses.

“Ang opportunity na magamit muli ang staked assets sa iba’t ibang protocols ay nagbubukas ng dagdag na earning opportunities. Pero, may kasamang risk ito ng volatility at cascading failures dahil sa interdependencies. Moderation ang susi dito. Ang pagkakaroon ng sustainable strategies na naglalayon ng moderate yields ay pwedeng magbigay ng rewards kasabay ng manageable risk exposure. Ang moderation, kapag sinamahan ng malinaw na pag-intindi sa risks, ay mahalaga para sa sustainable na paghabol sa yields para sa users at ecosystem,” sabi ni Ivanov. 

Ang market volatility ay nagdudulot din ng liquidity risks. 

“Ang restaking ay madalas na nagla-lock ng assets sa illiquid forms, kaya mas mahirap mag-exit ng positions kapag may market volatility,” sabi ni Leisinger.

Ayon kay Ivanov, ang nabawasang economic incentive para sa users ay nagko-compromise din sa blockchain security kapag may market downturns.

“Kung ang native blockchain token ay na-re-stake, pwedeng magkaroon ng additional negative feedback loop kapag may market crashes, na pwedeng magpababa sa economic incentives na nagse-secure sa blockchain. Halimbawa, ang pagbagsak ng token value ay pwedeng magresulta sa forced liquidations, na nagpapataas ng sell pressure, kaya bumababa ang economic value na nagse-secure sa blockchain, isang fundamental incentive para sa validators na magpatuloy ng operations.”

Dahil sa financial architecture sa likod ng mga protocols na ito, ang paulit-ulit na restaking ay natural na nagpapalakas ng liquidity challenges.

Mga Panganib na Kaugnay ng High Yield Returns

Habang ang mga protocols tulad ng EigenLayer ay tinutulak ang hangganan ng yield maximization, ang pangako ng mas mataas na returns ay nagdadala rin ng ibang konsiderasyon. 

Mula nang lumitaw ang konsepto ng restaking, maraming protocols ang nag-aalok ng mga serbisyong ito. Ang iba ay mas responsable kaysa sa iba.

“Marami sa mga protocols na ito ay umaasa sa hype cycles para makabuo ng traction, nag-aalok ng mataas na short-term rewards habang nagtatrabaho para palakihin ang kanilang user base at i-validate ang kanilang modelo. Halimbawa, ang mga bagong protocols ay maaaring hindi makabuo ng sapat na transactions para bayaran ang validators nang sustainable, kaya naglalagay sila ng karagdagang incentives para i-compensate ang early adopters. Isa itong taya na ang protocol ay sa huli makakamit ang long-term stability—o isang short-term play para makolekta ang rewards bago ilipat ang assets sa susunod na opportunity,” sabi ni Wallendal.

Bagamat ang mataas na rates ng annual percentage yields (APYs) ay mukhang kaakit-akit sa mga baguhang investors, maaaring hindi nila lubos na nauunawaan ang mga kaakibat na risks.

“Sa ilang restaking protocols na nag-aalok ng APYs na 15-20% sa mga assets tulad ng ETH, may malaking risk na ang mga investors ay maghahabol ng yields nang hindi lubos na nauunawaan ang mga kaakibat na risks. Para matugunan ito, ang mga protocols ay pwedeng mag-adopt ng graduated entry systems—halimbawa, simulan ang users sa mas simpleng staking options na nag-aalok ng 5-7% APY bago bigyan ng access sa mas kumplikado at mas mataas na risk na products,” sabi ni Marcin Kazmierczak, Co-founder & COO ng Redstone.

Sa puntong iyon, dagdag ni Ivanov:

“Ang re-staking protocols ay parang tradisyonal na compounded financial instruments, kung saan minsan ang value ay nagagawa mula sa wala, at tinawag ito ni Warren Buffett na ‘weapons of mass financial destruction.’ Sa kabilang banda, ang re-staking, syempre, ay may valid use cases kung saan ang bagong value ay hindi nagagawa, kundi ginagamit ang established incentives para i-secure ang karagdagang protocols. Maaaring manipis ang linya sa pagitan ng masama at mabuting re-staking, kaya mahalaga ang masusing pagtingin sa kung paano talaga gumagana ang mga protocols.”

Kapag inuuna ng mga protocols ang yield strategies kaysa sa sustainability, natural na tumataas ang risk ng speculation. 

“Ang restaking ay nagbibigay ng economic security para sa bootstrapping networks, pero madalas itong napupunta sa speculation. Kung walang malinaw na long-term value proposition, ang mga users ay paikot-ikot lang sa mga protocols para i-maximize ang short-term rewards. Nagiging mas kaunti ang tungkol sa pagsuporta sa ecosystem at mas marami ang tungkol sa paghabol sa token exposure sa iba’t ibang networks,” sabi ni Wallendal.

Ang speculation ay maaari ring hindi sinasadyang makaapekto sa kredibilidad ng foundational layer ng anumang blockchain.

“Kung ang staking ay maikukumpara sa speculative yield, ito ay maglalagay sa tanong ng papel nito bilang pundasyon ng blockchain security at decentralization,” dagdag ni Ivanov sa puntong ito.

Ang pagbuo ng sustainable economic models ay magiging mahalaga sa kanilang tagumpay habang ang mga protocols ay nagre-refine ng kanilang mga sarili.

Mga Alalahanin sa Centralization

Ang EigenLayer ang unang protocol na nagpasikat ng konsepto ng restaking sa Ethereum. Ngayon, ito ay naging isa sa mga pinaka-malawak na ginagamit na restaking mechanisms. Dahil dito, nakakaranas ito ng lumalaking centralization pressures.

“Ang EigenLayer ay nagse-centralize ng risk sa pamamagitan ng pagiging critical hub para sa maraming protocols, na ginagawang mas vulnerable ang ecosystem sa systemic shocks.

Ang kompetisyon mula sa ibang players ay susi para maiwasan ito. 

Noong Hunyo, nagkaroon ng makabuluhang pagpasok ang Symbiotic sa DeFi sector na may $5.8 million sa seed funding mula sa Paradigm at Cyberfund. Ang kanilang debut ay nagmarka ng malaking hamon sa kasalukuyang restaking narrative na pinangungunahan ng EigenLayer. 

Mula noon, may iba pang mga alternatibo na rin na lumitaw.

“Habang ang EigenLayer ay kasalukuyang nangunguna na may higit 80% ng restaking market share, may mga lumilitaw na alternatibo tulad ng Symbiotic, Babylon, o Solayer. Kailangan ng ecosystem ang ganitong diversity – ang pagkakaroon ng higit 90% ng restaked assets na kontrolado ng isang protocol ay puwedeng magdulot ng systemic risks, at ang diversity ay nag-i-spark ng karagdagang innovation,” sabi ni Kazmierczak.

Pero, ang katotohanan na iilang players lang ang nagdo-dominate sa restaking services ngayon ay nagbibigay ng oportunidad para mas ma-assess ang kanilang mga pagkukulang. 

“May flipside din—ang pagkakaroon ng isang malaking player ay puwedeng makatulong na i-test ang approach nang mas mabilis. Ang kasalukuyang centralized na posisyon ng EigenLayer ay nagbibigay-daan para ma-obserbahan kung paano umaandar ang system sa real-world conditions, na may oportunidad na matukoy ang vulnerabilities at inefficiencies nang mas mabilis kaysa sa fragmented ecosystem. Ang mabilis na testing ng isang malaking player ay nagpapabilis ng evolution ng mas malawak na ecosystem sa pamamagitan ng mga key learnings na nakuha sa nasabing testing,” sabi ni Ivanov. 

Habang nagma-mature ang mga system na ito, ang sektor ay nagpapakita ng potential para sa competitor diversification. 

Mga Isyu sa Accessibility

Ang mga educational barriers at kakulangan sa kaalaman tungkol sa restaking protocols ay nagpapalakas ng exposure sa mga pangunahing problema na kaugnay ng mekanismong ito.

Habang nagiging mas kumplikado ang mga restaking strategies, tataas din ang concern na ito. 

“Recent surveys nagsa-suggest na nasa 30% lang ng DeFi users ang talagang nakakaintindi sa mga mekanismo sa likod ng restaking. Kailangan natin ng mas magagandang educational resources at risk visualization tools. Sa RedStone, napansin namin na ang mga users na nakakaintindi sa underlying mechanics ay mas malamang na gumawa ng sustainable investment decisions,” sabi ni Kazmierczak.

Habang mas maraming users ang nagre-restake, mas nalalantad sila sa mga risks.

“Mahalaga ang transparency kung saan napupunta ang stake ng mga participants. May kaunting risk ng shared security versus local security—isang AVS na sine-secure mo kumpara sa marami, at kung sine-share mo ang security na iyon sa maraming AVSs. Risky ito, kasi puwedeng magkaroon ng sitwasyon kung saan ang node operator na hindi mo naman sine-stake ay puwedeng makaapekto sa stake mo. Nagdadala ito ng risks na baka hindi alam ng mga investors sa unang tingin, kaya dapat may transparency sa anumang risk vectors o activity na puwedeng makaapekto sa stake ng isang tao,” sabi ni Leisinger.

Sa huli, ang mga users lang ang may kapangyarihan na i-educate ang sarili nila bago mag-engage sa iba’t ibang restaking protocols. 

“Tanging sa masusing pagtingin sa kung ano talaga ang ginagawa ng protocol natin ito tunay na maiintindihan. Sa kasamaang palad, walang ibang paraan dito. Kailangan ng due diligence sa pamamagitan ng critical analysis ng documentation ng protocol, audits na naglalantad kung paano hinahandle ang rehypothecation, at ang mga safeguards na nagma-manage ng risks na kaugnay ng pag-leverage ng user assets,” paliwanag ni Ivanov. 

Ang pag-develop ng tools na nagpapadali ng access sa mga mekanismong ito para sa mas malawak na range ng investors ay makakatulong din sa pag-cultivate ng long-term viability ng restaking protocols.

“Ang susi sa long-term success ay gawing mas inclusive ang mga system na ito at magtayo ng infrastructure na sumusuporta sa mga bagong participants. Habang ang daan pasulong ay mangangailangan ng oras, optimistic ako na patungo tayo sa future kung saan ang sustainable staking yield ay magiging standard—hindi exception,” pagtatapos ni Wallendal.