Maraming fintech companies tulad ng Tether, Stripe, at kamakailan lang, Circle, ang nag-launch ng sarili nilang Layer-1 (L1) blockchains.
Sa gitna ng trend na ito, tanong ng marami: bakit nagla-launch ang mga kumpanyang ito ng sarili nilang L1s imbes na gumamit ng Layer-2 (L2) solutions? Nawawala na ba ang halaga ng L2 blockchains?
Uso na ang L1 Adoption
Kamakailan, ang Circle — ang issuer ng USDC stablecoin — ay biglang nag-anunsyo ng Arc, isang open-source L1 blockchain. Bago ito, parehong Tether at Stripe ay nag-launch na ng kanilang sariling L1s. Dahil dito, maraming analysts ang nagtatanong tungkol sa mga strategy ng mga tradisyunal na financial institutions na pumapasok sa crypto space.
“Hindi ito isang L1 at nakaka-offend na tawagin itong ganun. Isa itong consortium chain ng private pre-approved validators na may permiso pang mag-refund ng transactions gamit ang ‘dispute protocols.’ Hindi nila magagawang tunay na L1 ito kapag USDC ang root token, dahil walang economic incentives para maging tapat na validator, kaya kailangan nilang gawing private consortium,” komento ni analyst Adam Cochran tungkol sa Arc ng Circle.
Kahit na may mga advantages ang L2 networks at namamana ang security ng Ethereum L1, may mga kumpanya pa ring pinipiling bumuo ng sarili nilang L1s. Baka gusto nilang magkaroon ng maximum control sa infrastructure habang ina-optimize ang integration sa kanilang existing ecosystems?
Ayon kay analyst materkel, “walang silbi” para sa isang stablecoin issuer na mag-develop ng sarili nitong blockchain, dahil ang pinakamagandang interoperability para sa stablecoins ngayon ay makakamit lang sa isang Ethereum L2.
“Gusto nila ng best interop sa kanilang existing deployment ng stables na posible lang sa isang Ethereum L2,” noted ni materkel.
May mga nagsasabi na hindi kailangan ng market ng “L1s para sa stablecoins.” Pero may ibang nagsasabi na may karapatan ang mga kumpanya na gawin ang gusto nila gamit ang kanilang pondo.
“Kung makakakuha sila ng distribution sa sarili nilang L1s, maganda. Nagdadala ito ng mas maraming tao on-chain, at lahat (kasama kami) ay matututo kung ano ang gumagana at hindi,” komento ni Haseeb Qureshi, Managing Partner sa Dragonfly.
May mga nagsa-suggest na kailangan ng mga kumpanyang ito ng kanilang chains para makakuha ng control, mapabilis ang proseso, mabawasan ang gastos, at mabawasan ang downtime.
“Ang future ay hindi Ethereum, kundi maraming EVM-compatible chains. Ang settlement layer ay simpleng pag-swap out sa Bitcoin,” ibinahagi ng isang X user.
L2s Mukhang Wala Nang Patutunguhan?
Sa totoo lang, ang unique security features ng rollup model ay nagiging mas hindi mahalaga kapag ang mga pangunahing assets ay stablecoins o real-world assets (RWAs), na inherently centralized. Sa madaling salita, kapag ang underlying assets ay nasa centralized control na, nawawala ang advantage ng decentralization ng L2s, unti-unting nawawala ang “L2 thesis.”
Dahil sa kasalukuyang sitwasyon, may mga analysts na naniniwala na ang Ethereum L2s ay nasa strategic deadlock. May iba pang nagsasabi na ang L2s ay “patay” na mula sa technical na pananaw.
“Patay na ang L2s sa engineering industry. Ginagamit lang ito para mag-extract ng liquidity ng tradfi players at ng hype machine. Isa itong trojan horse para sa regulatory capture,” pahayag ni Marty Party.
Kung susuriin pa, ang mga galaw ng Circle at iba pang organisasyon ay nagpapakita ng trend: imbes na umasa sa Ethereum at L2s, ang malalaking kumpanya ay naghahanap na magkaroon ng sariling infrastructure para makakuha ng mas maraming control sa technology, business strategy, at regulatory compliance.
Maaari itong magsimula ng shift mula sa pag-prioritize ng “maximum decentralization” patungo sa “efficiency and control.” Ang kinabukasan ng Ethereum L2s ay nakasalalay ngayon sa pagpapakita ng kanilang unique competitive advantage.